Çekirdeğin yapısı, çekirdek ya da bilinen diğer adıyla nükleus. İçerisinde birçok özelleşmiş yapı bulunduran ökaryot tipi hücrelerin genelinde bulunan etrafı zarla çevrili özelleşmiş bir yapıdır. Nükleus; canlıların gelişim ve canlılık için gereken komutları içerisinde bulunduran Deoksiribo Nükleik Asit veya kısaltılmış hali ile DNA ve birden fazla proteinin birleşerek oluşturduğu kalıtımsal birimler olan Kromozomlar gibi birçok önemli genetik yapıyı içinde bulundurur. Hücrelerin kalıtımsal verilerinin birçoğunun oluşturan bu kromozomlar; kendilerinde bulunan genler ile hücrenin Nükleus genomonu yani organizmanın kalıtımsal kodların tamamını oluştururlar. İşte hücre çekirdeğinin görevi genetik kodların yapısının sürmesini sağlamak ve gen ifadesi sürecini oluşmasını sağlayarak bu genetik kodların işlevsel protein bütününe dönüşmesini yapmaktır. Yani bu genetik kodların aktif veya pasif olduklarının anlaşılmasıdır. İçerisinden Nükleus'u alınan bir hücre bir zaman geçtikten sonra canlılığını yani yaşamını yitirir. Çünkü Nükleus büyüme, gelişme, denetleme ve onarma işlevlerini yerine getiren yapıdır. Buna karşın içerisinde hiç çekirdek bulunmayan hücreler olduğu gibi; içinde birden fazla Nükleus barındıran hücrelerde vardır. Örneğin kana rengini veren kırmızı kan hücreleri olan alyuvarlarda çekirdek bulunmamaktadır. Nükleus, keşfedilen hücre organelleri arasında birinci sırayı almaktadır. Franz Bauer 1800'lü yılların başında yaptığı çalışmalar sonucu hücre çekirdeğini ortaya çıkarmıştır.